De nieuweling
Vorige maand werd ik beëdigd als raadslid voor de ChristenUnie in Nunspeet. Een mooi en misschien
zelfs emotioneel moment. Ik neem jullie mee in mijn belevenissen tot nu toe.
In 2021 ben ik toegetreden als steunfractielid voor de ChristenUnie in Nunspeet.
Voor mij een mooie manier om comfortabel aan lokale politiek te kunnen snuffelen. Op de achtergrond betrokken maar toch inhoudelijk aangehaakt leek mij een prima positie om te kunnen groeien in het raadswerk. Toen ik mijn omgeving hierover vertelde kreeg ik al snel enkele reacties als “Waarom Alice?” en “Die rem heb jij toch niet nodig”? Toch voelde ik het zo. De campagnetijd volgde en ik zal niet ontkennen hoe ongemakkelijk dat voor mij was. Dat blauwe jasje aan, de snert van Kees, het mooie kunstwerk van Leen en de pepermuntjes van de ChristenUnie het voelde allemaal nieuw en wat veel van het goede. Want laten we eerlijk zijn: welke burger zit er op blauwe, gele of oranje jasjes te wachten? Er zullen er ongetwijfeld bij zijn maar dat nam mijn ongemak niet weg. Ik hoorde mensen denken: “Oh verkiezingstijd, daar heb je ze weer! Naarmate de tijd vorderde beleefde ik meer plezier aan de gesprekken en mooie ontmoetingen met inwoners dan ik aanvankelijk verwachtte. Het hielp mij me steeds te realiseren dat ik mijzelf niet centraal hoefde te stellen maar dat het gaat om wat inwoners ons te vertellen hebben.
En dan de verkiezingen...
Veel mensen wisten de ChristenUnie te vinden op 16 maart. Ook veel mensen kleurden het vakje van de eerste Elspeetse deerne in. Dat laatste blijft bijzonder en geeft vertrouwen. Tijdens de uitslagenavond in de Veluvine voelde ik de opluchting dat ChristenUnie Nunspeet weer met vier mensen verder mag. Landelijk werden er rake klappen uitgedeeld. En voor mij persoonlijk? Veel zin om deze vier mooie mensen te gaan ondersteunen! Al snel werd het deze nieuweling duidelijk dat politiek altijd om mensen gaat. En dat raakt. Altijd. Dat heb ik me vooraf nooit zo gerealiseerd. En zo kwam het dat nadat bekend werd dat Jennifer Elskamp onze nieuwe wethouder zou worden alsnog de pijlen op mij gericht werden. Waar ik voorafgaand aan de keuze om steunfractielid te worden veel tijd nodig had om een keuze te maken was het nu relatief eenvoudig. Ik vind het een fijne gedachte om soms in vertrouwen te kunnen ervaren dat de juiste timing of het juiste moment niet altijd op mijn moment is.
En nu zijn we gestart. De eerste commissievergadering zit er op en we zitten aan de vooravond van de raadsvergadering. Daar later meer over. Veel is nieuw voor mij en voor u of jou als lezer vast ook.
Wil je meer weten over wat een raadslid doet of wat je van de gemeenteraad kunt verwachten?
Ik vertel het je graag of zoek het voor je uit.
