Het is tijd om te veranderen. Dat is de boodschap waarmee de ChristenUnie komt in de inleiding van het verkiezingsprogramma. Van den Berg: “De individualiseringspolitiek is doorgeschoten en we moeten terug naar een samenleving die wordt gedragen door relaties tussen mensen. In het gezin. In de buurt. Maar ook op de werkvloer – tussen werkgevers en werknemers. In de zorg – tussen zorgverleners en zorgvragers. En in het openbaar bestuur – tussen politici en burgers. Dat is in de eerste plaats een verantwoordelijkheid van mensen zelf, maar de overheid moet dat stimuleren en er soms ook actief aan bijdragen”.

 

De ChristenUnie werkt de christelijke uitgangspunten uit in concrete actiepunten. Nuchter en praktijkgericht. Van den Berg: “We kiezen niet voor wilde plannen die veel geld kosten en de burger op kosten jagen”. Met het oog op de leefbaarheid zet de ChristenUnie vooral in op vrijwilligerswerk in het algemeen en in de kernen en de buurten in het bijzonder: “Als mensen de buurt waarin ze wonen als hún buurt beschouwen, gaan ze zich veel socialer gedragen en is dat goed voor de leefbaarheid”. De ChristenUnie stelt voor de buurt- en dorpsverenigingen subsidie te geven voor projecten die de leefbaarheid vergroten. De gemeente moet een structureel overleg met de buurt- en dorpsverenigingen beleggen en ze op tijd bij de ontwikkeling van nieuw beleid betrekken. De voorzieningen in de kernen moeten op peil blijven en hier en daar verbeterd worden: “Elspeet moet sneller bereikbaar zijn voor de hulpdiensten”.

 

Zorg en welzijn krijgen ook veel aandacht in het programma van de ChristenUnie. Van den Berg: “Er verandert veel in de zorg en dat maakt mensen onzeker. De gemeente moet daar aandacht aan geven. Mensen die nu al zorg krijgen, moeten ook na de invoering van de Wet Maatschappelijke Ondersteuning die zorg houden. En ze moeten de vrijheid houden om te kiezen voor de vertrouwde zorgaanbieders, die aansluiten bij hun eigen levensovertuiging”. De ChristenUnie bepleit samenwerking en samenspraak tussen de gemeente en de plaatselijke kerken bij de uitvoering van sociaal beleid, bijvoorbeeld om ‘stille armoede’ op het spoor te komen.