Raadslid Alex Westerbroek vroeg tevergeefs opheldering aan wethouder Edward van der Geest. Westerbroek: “Weggelaar was een bekende kunstenaar in deze regio en in zijn houtsculpturen legde hij Elspeetse beelden vast, zoals schaapherder Willem Mouw als een beeld van de Goede Herder met een schaap op zijn schouders”.

Het is nog niet zo heel erg lang geleden dat er veel meer houtsculpturen van Weggelaar in Elspeet stonden, maar stilaan zijn ze uit het straatbeeld verdwenen. Westerbroek wil nu weten waar het laatste kunstwerk is gebleven. Hij heeft een vermoeden, maar wacht op het antwoord van de wethouder. Elspeet ziet met spanning uit naar de onthulling van de mysterieuze verdwijning van de ‘totempaal’ van Weggelaar…

Veelzijdig kunstenaar
Johan Hendrik Weggelaar (1908-2004) was een veelzijdig kunstenaar. Hij behaalde zijn acte als docent handenarbeid en bekwaamde zich verder in het pottenbakken bij W. Stuurman te Amersfoort en in tekenen en schilderen bij A. Hemelman en A. Hahn te Amsterdam en F. Huijsmans te Nunspeet. Weggelaar werkte in Blaricum en Zeist en later in Elspeet. Hij ontwikkelde zich als beeldhouwer en keramist en gaf lessen aan de Scholen voor Scheppende Handen te Hengelo. Hij is de maker van ‘De Keiler’ in Nunspeet en ‘Het lachende meisje’ in Ermelo.

De houtsculpturen van Weggelaar werden gemaakt van eikenbomen uit het Elspeter Bos en fungeerden als wegwijzers, in het bijzonder voor toeristen. Alex Westerbroek wijst op de dubbele betekenis van de beelden, die laat zien dat de kunstenaar de geloofsbeleving van de Elspeters respecteerde en een plek gaf in zijn werk: “Kijk maar eens naar de houtsculptuur van Willem Mouw, de schaapherder. Dat is een wegwijzer in de dubbele betekenis van het woord, want veel Elspeters bewaren goede herinneringen aan Willem Mouw als verteller van Bijbelverhalen op de zondagschool. En voor wie goed kijkt, wordt ook de Goede Herder zichtbaar, die het verloren schaap op zijn schouders neemt en weer thuis brengt”.

Westerbroek hoopt dat er nog originele houtsculpturen van Weggelaar teruggeplaatst kunnen worden in het centrum van Elspeet, maar als dat niet mogelijk is zou hij graag zien dat plaatselijke houtbewerkers in de traditie van Weggelaar nieuwe maken: “Dat verfraait ons dorp en houdt de herinnering aan een bijzondere kunstenaar levend”.